Polskie wojsko Stalina
W lipcu 1943 r. Jaruzelski wstępuje do kolejnej armii, która formowała się na wschodzie. Tym razem było to wojsko całkowicie kontrolowane przez ZSRR, a Wojciech nie był ochotnikiem. Trafił do Szkoły Oficerskiej 1. Korpusu Sił Zbrojnych w Riazaniu. Do nauki podchodził bez entuzjazmu, nie miał dobrych wyników. Najlepsi absolwenci otrzymywali stopnie oficerskie, Jaruzelski, podobnie jak większość jego kolegów, został chorążym.
Trafia do 8 kompanii, 3 batalionu, 5 pułku, 2. Dywizji Piechoty im. Henryka Dąbrowskiego. Pełni tam funkcję dowódcy plutonu. Bierze udział w walkach o Warszawę, również w próbach pomocy dla powstania (został wtedy lekko ranny). W listopadzie 1944 r. awansuje na podporucznika. Po zdobyciu Warszawy, formacje, w których służył, biorą udział w walkach na Wale Pomorskim. Przed końcem wojny dociera ze swoim pułkiem nad Łabę.
Na zdjęciu: Wojciech Jaruzelski i radziecki minister obrony Dmitrij Ustinow (na prawo od gen. Jaruzelskiego) podczas odsłonięcia pomnika Braterstwa Broni w Riazaniu, 4 maja 1984 r.